اندازه و درخشندگی کهکشان

اندازه کهکشان

روش معمول اندازه گیری بزرگی یک کهکشان شامل جمع آوری تمام نوری است که از آن از طریق یک سوراخ واقعا بزرگ می آید. به این ترتیب، مهم نیست که سوراخ چقدر بزرگ باشد، ما همچنان بیشتر نور را از کهکشان دریافت می کنیم. سپس دایره ای به دور کهکشان می کشیم که نیمی از تمام نور در داخل و نیمی در خارج است. اندازه این دایره همان چیزی است که ما به آن قطر کهکشان می گوییم. کهکشان های مختلف در اندازه های مختلف هستند. برخی از آنها واقعا کوچک هستند، مانند بیضوی های کوتوله و نامنظم، که می توانند فقط چند کیلوپارسک عرض داشته باشند. این به اندازه برخی از دوستان راه شیری است! کهکشان های مارپیچی، با بازوهای چرخان خود، کمی بزرگتر هستند و از 10 تا 50 کیلوپارسک قطر دارند. اما غول های واقعی کهکشان های بیضوی غول پیکر هستند که می توانند تا 200 کیلوپارسک عرض داشته باشند! تصور کنید، بیش از نیم میلیون سال طول می کشد تا نور از یکی از آنها عبور کند!

درخشندگی کهکشان

درخشندگی یک کهکشان از دور بودن و روشنایی آن برای ما ناشی می شود. اما پی بردن به روشنایی آن آسان نیست زیرا نور در سراسر کهکشان یکسان نیست. دانشمندان دو راه برای مقابله با این موضوع دارند. یک راه این است که تمام نوری را که از یک سوراخ بزرگ وارد می شود اندازه گیری کنید تا هیچ کدام از دست نرود. راه دیگر این است که بدانید با دور شدن از مرکز، بیشتر نور کم‌تر می‌شود. با استفاده از این، آنها می توانند از ریاضیات برای درک میزان روشنایی کل کهکشان استفاده کنند.کهکشان‌ها می‌توانند فوق‌العاده درخشان باشند، مانند میلیاردها بار درخشان‌تر از خورشید ما، یا اصلاً درخشان نباشند. و آنها می توانند از هزاران تا تریلیون ها ستاره داشته باشند.