میکروکنترلرها کامپیوترهای کوچک و کم مصرفی هستند که به طور خاص برای سیستم‌ها و برنامه‌های تعبیه‌شده طراحی شده‌اند که در آنها رایانه‌های با اندازه کامل غیرعملی هستند. در اینجا چیزی است که شما باید بدانید:
اجزای یک میکروکنترلر
- واحد پردازش مرکزی (CPU): “مغز” میکروکنترلر، مسئول اجرای دستورالعمل ها و محاسبات است.
- حافظه: داده ها و دستورالعمل های برنامه را ذخیره می کند.
- پورت های ورودی/خروجی (I/O): امکان ارتباط با سایر دستگاه ها و حسگرها را فراهم می کند.
- لوازم جانبی: ویژگی های اضافی مانند تایمر، شمارنده، و رابط های ارتباطی.
تفاوت های کلیدی با کامپیوترهای رومیزی
- اندازه و مصرف برق: میکروکنترلرها جمع و جور و کم مصرف هستند و برای دستگاه های قابل حمل و باتری ایده آل هستند.
- وظایف خاص: برخلاف کامپیوترهای همه منظوره، میکروکنترلرها بر روی عملکردهای خاص (مانند کنترل موتور، نظارت بر دما) تمرکز می کنند.
- برنامه نویسی بدون فلز:اکثر میکروکنترلرها فاقد سیستم عامل های سنتی هستند که امکان کنترل مستقیم سخت افزار را از طریق کدهای سطح پایین فراهم می کند.
انتخاب میکروکنترلر مناسب
– عواملی مانند قدرت پردازش، قابلیت های I/O و پشتیبانی جامعه را در نظر بگیرید. – پلتفرم های محبوب عبارتند از **Arduino** (کاربر پسند) و **ESP32** (قدرتمند و همه کاره).
کاربردهای رباتیک
- کنترل موتور:میکروکنترلرها سرعت موتور (DC، استپر یا سروو) را برای حرکات دقیق ربات تنظیم می کنند.
- ادغام حسگر: آنها داده های حسگرها (مانند فاصله، دما) را برای تصمیم گیری آگاهانه پردازش می کنند.
- پاسخگویی در زمان واقعی:میکروکنترلرها وظایف حساس زمانی را به طور موثر انجام می دهند.